چراافزایش سایز برای آفایان این همه اهمیت دارد؟

 

 چرا افزایش سایز برای آقایان این همه اهمیت دارد؟ آیا افزایش سایز به مردان اعتماد به نفس می دهد؟ آیا افزایش سایز از لحاظ روانی به منزله قوی تر بودن است؟ آیا مردان از حربه افزایش سایز استفاده می کنند تا خود را به رخ دیگران بکشند و جلب توجه کنند؟ آیا افزایش سایز به مردان رضایت روحی می دهد؟

شکی نیست که در طول تاریخ مردان همواره از نظر قدرت بدنی موجود برتر بوده اند. با نگاهی سریع به سیر تکاملی در تاریخ می بیینیم که مردان عموما مسئول کارهای سخت بدنی مثل شکار، تهیه غذا و ساختن جای امن برای خانواده، جنگ، تصاحب و در قالب امروزی تر تصمیم گیری های مهم و گرداندن سیاست کشور ها بوده اند. اما آیا قبول دارید که توان فیزیکی مردان بتدریج در دوران مدرن کمتر شده است؟  آیا مردان امروزی هنوز قدرت بدنی اشان به اندازه مردان در گذر تاریخ است؟

حتما آنقدر انصاف دارید که درستی این مطلب را تایید کنید. به نظر من یک دلیل اصلی این تغییر فیزیکی در گذر زمان می تواند ناشی از پیشرفت زندگی مادی باشد و این که مردان دیگر نیازی به استفاده از قدرت بدنی ندارند. اما با این وصف می بیینم که هنوز هم نمایش قدرت بدنی و احساس قدرتمندی برای مردان به منزله اعتماد به نفس ب و احساس رضایت خاطر یشتر است.

بهتر است کمتر حاشیه بروم و روشن تر حرف بزنم.

فرض کنیم شما آقایی هستید که به تازگی احساس می کنید قدرت بدن تان کم شده است، زیاد سر حال نیستید و انرژی ندارید. بازوهایتان دیگر مثل گذشته عضلانی نیستند و شل و ول شده اند.  با انجام بعضی فعالیت های فیزیکی مثل بلند کردن و جا به جا کردن شیئ سنگین از روی زمین، باغبانی و تعویض لاستیک ماشین به شدت خسته می شوید. با توصیه دکتر خانواده و دوستان یا نظر شخصی تصمیم می گیرید ورزش بدنسازی را شروع کنید و در یک باشگاه بدنسازی عضو شوید.

امروز اولین روزی است که به سالن ورزشی می آیید. چشمتان به پسر جوانی می افتد که هیکل بسیار زیبایی دارد. شانه های برجسته، شکم صاف، بازوهای بزرگ و خوش ترکیب و خلاصه فیزیکی که انصافا توی دلتان به او حسودی می کنید یا با حسرت به او خیره می شوید.  بعد می بینید این جوان رعنای خوش قیافه با سرو صداهای عجیب و غریب و ایجاد جلب توجه مشغول انجام اسکوات پا است در حالیکه  جوان خوش برو بازوی دیگری با پیرهن رکابی و بازوهای ورم کرده لیزر شده بدون مو  و تاتوی خوشگل به او کمک می کند که میله هالتر را روی پشتش بگذارد. شما یواشکی در حالیکه خود را مشغول انتخاب دمبل ها نشان می دهید می بینید که او ست اول اسکوات را با 135 پاوند برای گرم کردن شروع می کند. حالا ست دوم با 295 پاوند، و در نیمه راه (اسکوات نیمه) گیر می کند، با کمک دوستش و البته کلی سرو صداهای عجیب و غریب و غیر حقیقی از ته گلو بالاخره بلند می شود.

فردا دوباره به باشگاه می آیید. این بار جوان دیگری را می بینید، نسبتا قد کوتاه، عضلانی اما نه به زیبایی و بزرگی ورزشکار دیروزی، این بار او را زیر نظر می گیرید. اتفاقا او هم مشغول انجام اسکوات پا با هالتر روی پشت است. گرم کردن را با 135 پاوند شروع می کند. کسی با او نیست. ست دوم را با 225، ست سوم 315 بدون سر و صدا و کمک دوستان اسکوات می کند. شما حسابی تعجب کرده اید. هیکل این آقا را با جوان دیروزی در ذهن مجسم می کنید. ناگهان می بینید که دارد براحتی با 405 پاوند اسکوات می کند و بالاخره با 500 پاوند ......!

برایتان این سوال پیش می آید که چطور ورزشکار خوش هیکل دیروزی نتوانست با 295 پاوند اسکوات کند اما ورزشکار امروزی نه چندان خوش فیزیک براحتی و بی سروصدا و مزاحمت برای دیگران ( قابل توجه آقا پسرهای ایرانی !!!) این کار را انجام داد؟

تفاوت اصلی میان این دو ورزشکار چیست؟ من به شما می گویم.

انجام ورزش بدنسازی با اهداف متفاوت: به منظور افزایش صرفا حجم، به منظور  افزایش حجم و قدرت بدنی  و یا فقط قدرت بدنی بدون افزایش حجم که در ابتدا به آن اشاره مبهمی کردم!  هدفم این است  که به شما آقای محترم خواننده بگویم سایز با قدرت فرق دارد و هرگز این دو را  با هم برابر ندانید چرا که سایز و قدرت الزاما با هم یکی نیستند.

متاسفانه بیشتر پسران و مردان جوان امروزی  در حال حاضر تنها به دلیل داشتن فیزیک زیباتر و بزرگ شدن به ورزش بدنسازی روی می آورند. افزایش حجم و رشد عضلات تحت تاثیر تبلیغات و عکس های مجلات سکسی، شرکت های تولید مکمل های غذایی، ایجاد جاذبه جنسی و سکس بیشتر عواملی است که این توهم را برای مردان و پسران جوان بوجود می آورد که برای بزرگ تر شدن بازوهایشان حتی تا مرحله تزریق استروئید پیش بروند و این همان مرحله ای است که می تواند زنگ خطری برای سلامتی و طول عمر مفید مردان از نظر سلامت قلب و سایر اندام های حیاتی باشد. جدیدا با پسر ایرانی بدنساز 29 ساله ای حرف می زدم که اگر عکس هایش را ببینید از همان حالت های حسادت ممکن است به شما دست بدهد ولی این جوان خوش بازو فعلا به علت بیماری قلبی خانه نشین شده است. آیا این عجیب نیست؟   

به اعتقاد من، هيچ چیز بدتر از اين نيست كه يك مرد بدنساز جوان با وزن 200-250 پاوندی بعد از 5 دقيقه دويدن به نفس نفس بيافتد در حالیکه آقای ورزشکار 65 ساله ای که هرروز با وزنه کار می کند، بدن فوق العاده زیبایی از نظر میزان چربی و عضله در حد معقول دارد و هنوز قادر است در سطح عالی بدود یا شنا کند.  

ورزش با وزنه که موجب رشد عضلات می شود، بدون تردید چیزی است که همه آقایان درهر سطح از آمادگی جسمانی  و هر سنی به آن نیاز دارند اگر می خواهند عمر طولانی تر داشته باشند، جوان،سلامت و سر حال بمانند و از زندگی بیشتر لذت ببرند. (نه ورزش بدنسازی به طور مقطعی و در برشی از زمان)

بهتر است موضوع بحث را محدودتر کنم و فقط با پسران جوان و به طور کلی با آقایانی که دوست دارند سلامت، قدرتمند و از لجاظ بدنی متناسب باشند صحبت کنم.

به زبان ساده علمی چه اتفاقی در عضلات می افتد وقتی با وزنه ورزش می کنیم ؟

 1) برقراری واكنش عصبی در سیستم اعصاب ماهیچه ای- ورزش با وزنه موجب  برقراری واكنش عصبی در سیستم اعصاب ماهیچه ای می شود.  به این معنا که با بلند کردن وزنه فرمانی از طریق اعصاب ماهیچه ها به مغز فرستاده می رود، سپس مغز به ماهیچه ها دستور می دهد كه منقبض شوند.  با هر تکرار اعصاب به طورموثر با ماهیچه ها ارتباط برقرارمی كنند.

 2) ایجاد توده های ماهیچه ای- چگونگی ایجاد توده های ماهیچه ای از نظرفقط حجیم شدن، یا حجیم شدن و قدرتمند شدن- عضله از تعداد زیادی تار تشکیل شده است. تارهای عضلانی واحد تشکیل دهنده عضلات هستند.  تارهای ماهیچه ای به دو دسته تقسیم می شوند که هر کدام ویژگی خاصی دارند. تار کند یا نوع اول با سرعت انقباض کند که دیرتر خسته می شود مثل عضلاتی که در پشت ساق پا داریم بیشتراز تارهای نوع اول است که با وزنه سبک و تعداد تکرار زیاد خسته می شوند.  تا ر تند  یا نوع دوم با سرعت انقباض سریع که خیلی زود خسته می شوند مثل عضلات  پشت ران ها که بیشتراز تارهای نوع دوم تشکیل شده اند. تارهای نوع دوم با وزنه سنگین و تعداد تکرار کم به سرعت خسته می شوند (بهترین نوع تمرین برای قوی تر کردن عضله پشت ران)
ورزش بدنسازی به منظورداشتن صرفا فیزیک زیبا درحقیقت کار روی تارهای نوع اول است اما در ورزش وزنه برداری ( در سطح قهرمانی المپیک، غیر قهرمانی و داخل سالن برای افراد عادی) ورزشکار روی تارهای نوع دوم تمرین می کند.

به طور کلی تحقیقات نشان می دهد که  افزایش قدرت یا حجم نتیجه تغییراتی است که در تارهای عضلات پیش می آید.  انتخاب تمرین، وزنه، تعداد تکرار و ست، زمان استراحت بین ست ها و سرعت انجام تمرین از عواملی است که روی  افزایش حجم، قدرت یا  افزایش حجم و قدرت به  طور هم زمان تاثیر دارند. 

در خاتمه توصیه من به جوانان ایرانی که تمام فکر و ذکرشان را متوجه بزرگ تر کردن عضلاتشان نموده اند این است که به سلامتی و نقش ورزش بدنسازی به عنوان پروژه ای طولانی مدت نگاه کنند چرا که در این صورت هرگز سلامتی خود را برای داشتن فیزیک دختر پسند و ورم های آبکی و تو خالی فدا نخواهند کرد.